Don Doko Don 2, Japonya dışında asla yapmayan garip küçük NES mücevherlerinden biri-bu bir utanç, çünkü ilk oyunun sağlam bir takibi. Hala düşmanları bir çekiçle (tatmin edici derecede tıknaz ses efektleri dahil) şaplak atıyorsunuz, ancak şimdi aşamalarda daha fazla çeşitlilik ve dikkatli değilseniz sizi harekete geçirecek bazı sinsi platform bitleri var.

İlk birkaç seviye sevimli, bloklu grafikler ve basit düşman desenleri ile sizi rahatlatır, ancak çok rahat olmayın. Üçüncü aşamada, bu küçük goblin işleri sizi kuşatmaya çalışırken, düşen buz sarkıtlarından ve zamanlama atlamalarından kaçıyorsunuz. Müzik de klasik NES cazibesine sahip - birisi bir oyuncak piyanoyu bir davul makinesiyle ezmiş gibi, opbeat ve hafif kaotik.

Devrimci değil, ama bu şekilde sadece 90'ların başında NES oyunları olabilir. Birincisini oynadıysanız, bu doğal bir adım gibi geliyor. Eğer yapmadıysanız, hızlı ve yumruklu bir şey istediğinizde hala harika bir seçim. Bir buz seviyesine takıldığınızda beni suçlama.