โอเคดังนั้น การกลับมาสู่อนาคตส่วนที่สอง บน SNES นั้นเป็นจดหมายรักของภาพยนตร์-ถ้าจดหมายรักนั้นเขียนด้วยสีเทียนโดยคนที่มีการจดจำพล็อตเพียงครึ่งเดียว คุณกระโดดระหว่างปี 1955, 1985 และ 2015 ในฐานะมาร์ตี้กระโดดข้ามกระป๋องถังขยะในหุบเขาฮิลล์ Pixel Art นั้นมีเสน่ห์จริง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอนิเมชั่นผมป่าของ Doc

Gameplay เป็น platformer 90s มาตรฐานของคุณ - แข็งเล็กน้อย, janky เล็กน้อย แต่เป็นที่รักอย่างแปลกประหลาด ตะปูเพลงที่ Snes synth vibe แม้ว่าจะโชคดีที่ได้รับธีม BTTF ออกจากหัวของคุณหลังจากเล่น เคล็ดลับสำหรับมืออาชีพ: ส่วนสเก็ตบอร์ดรู้สึกว่าพวกเขากำลังต่อสู้กับคุณอย่างแข็งขัน แต่เมื่อคุณได้กำหนดเวลาลงมันก็น่าพอใจอย่างประหลาด อย่าคาดหวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้นพูดว่า Super Mario World

สุจริต? เป็นการเดินทางด้วยความคิดถึง - สนุกมากขึ้นถ้าคุณเป็นแฟนตัวยงของภาพยนตร์ คุณจะยิ้มให้รายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น ALMANAC SIDE QUAST หรือ Sprite ที่ไร้สาระของ BIFF แต่ถ้าคุณอยู่ที่นี่เพื่อการแพลตฟอร์มที่แน่นหนาอาจจะทำให้ความคาดหวังเหล่านั้นอารมณ์ ถึงกระนั้นการยิง Delorean ไม่เคยแก่