Marmalade Boy on Game Boy เป็นหนึ่งในอัญมณีเล็ก ๆ ที่แปลกประหลาดที่ทำให้ละครมัธยมปลายรู้สึกเหมือนเป็นการผจญภัย คุณเริ่มต้นเพียงแค่พยายามสร้างความสมดุลให้กับชั้นเรียนและมิตรภาพ แต่ทันใดนั้นคุณก็ติดอยู่ในเว็บที่เต็มไปด้วยความเข้าใจผิดความเข้าใจผิดและการเผชิญหน้ากับโรงอาหารที่น่าทึ่งมากเกินไป

ศิลปะพิกเซลมีเสน่ห์ในช่วงต้นยุค 90-คิดว่าดวงตาที่แสดงออกอย่างมีความหมายและสไปรต์ที่ทำมุมอย่างเชื่องช้าในฉากอารมณ์ ตอนแรกฉันคิดว่าตัวเลือกบทสนทนาจะไม่สำคัญมากนัก แต่อีกสองชั่วโมงต่อมาฉันก็โหลดซ้ำเพราะฉันทำทีมวอลเลย์บอลโดยไม่ตั้งใจเกลียดฉัน เคล็ดลับมืออาชีพ: นำอาหารว่างพิเศษมาแบ่งปันอาหารกลางวัน

แน่นอนว่ามันเป็นมาตรฐานที่ทันสมัย แต่มีบางสิ่งที่น่าสนใจอย่างยิ่งเกี่ยวกับความเจ็บปวดของวัยรุ่นอย่างจริงจัง อย่าคาดหวังว่าการต่อสู้ของหัวหน้ามหากาพย์เว้นแต่คุณจะนับสัปดาห์สุดท้าย