การทดลองปราสาทของมาริโอใน SNES เป็นหนึ่งในนักแสดงที่แปลกประหลาดที่ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นต้นแบบที่หายไป - สั้น, ใจดี แต่มีเสน่ห์แปลก ๆ โดยทั่วไปคุณกำลังวิ่งผ่านปราสาทขนาดกะทัดรัดที่เต็มไปด้วยศัตรูมาริโอคลาสสิก แต่ฟิสิกส์เพิ่งปิดเล็กน้อยเหมือนพวกเขาปรับแต่งการกระโดดโค้งในนาทีสุดท้าย ครั้งแรกที่ฉันเล่นฉันเผชิญหน้ากับ goomba เพราะฉัน overshot การลงจอด

มีบรรยากาศในช่วงต้นยุค 90 ที่ทุกระดับรู้สึกเหมือนมีคนโยนอุปสรรคแบบสุ่มเข้าด้วยกัน (ทำไมมีไฟไหม้จำนวนมากในห้องที่สอง?) แต่มันเร็วพอที่คุณจะไม่โกรธ เพลงเป็นเพลงชิปซ้ำ ๆ ที่จะเจาะเข้าไปในสมองของคุณหรือทำให้คุณปิดเสียงหลังจาก 10 นาที ไม่ใช่อัญมณีที่ซ่อนอยู่ แต่ถ้าคุณเผาเกมมาริโอเมนไลน์ทั้งหมดและต้องการอะไรแปลก ๆ มันเป็นความอยากรู้อยากเห็นอย่างรวดเร็ว