Man, Woody Woodpecker op Game Boy Color neemt me terug. Je begint door deze heldere, cartoonachtige niveaus te pikken die rechtstreeks uit de oude show worden gescheurd - compleet met die goofy lach van hem. In eerste instantie lijkt het eenvoudig, gewoon op platforms springen en Buzz Buzzard vermijden, maar dan raakt je deze secties waar je bronnen stuitert of vallende kokosnoten ontwijkt, en plotseling is het veel chaotischer dan je had verwacht.

De bedieningselementen zijn een beetje stijf (het is tenslotte een GBC -game), maar er is iets vreemds bevredigend aan het tikken op de Peck -knop om weg te chip op obstakels. En de muziek? Pure nostalgie, met die veerkrachtige deuntjes die in je hoofd steken. Het is niet de diepste platformer, maar als je opgroeide met Woody's capriolen, is het een solide kleine tijdcapsule.

Geef me gewoon niet de schuld als je het themalied dagen begint te neuriën.