Oké, dus de splintercel van Tom Clancy: Pandora Tomorrow op GBA is veel indrukwekkender dan het recht heeft om te zijn. Je speelt nog steeds als Sam Fisher, kruipt door schaduwen en snappende nek, maar op de een of andere manier lieten ze de stealth -mechanica op dit kleine scherm werken. De verlichtingseffecten - waar je eigenlijk in het donker moet blijven om te voorkomen dat je wordt gezien - voelen verrassend gespannen zelfs met de hardwaregrenzen.

Eerste missie laat je 's nachts in een ambassade vallen en ik herinner me dat ik dacht: "Hoe gaat dit controleren?" Maar de ontwikkelaars hebben het genageld-kronkel langs bewakers, met behulp van thermisch zicht om lasers te spotten, al dat goede spionage. De hacking -minigames zijn een mooie pauze van de spanning, zelfs als ze in feite alleen maar matching -symbolen zijn.

Grootste verrassing? Het verhaal houdt stand. Het is niet zomaar een weggegooide GBA -aanpassing - je krijgt de juiste tussenfilmpjes tussen missies, en de hele bioterrorismeplot zorgt ervoor dat je eigenlijk wilt blijven spelen. Verwacht gewoon niet dat multiplayer zoals de consoleversie had.

Als je ooit het origineel op Xbox hebt gespeeld, is dit een schokkend trouwe pocket-formaat versie.