Oké, dus Sonic Battle is eigenlijk Sonic en vrienden die handen in een GBA -vechtspel gooien - maar het is veel meer dan alleen puree knoppen. Je kiest je favoriete personage (ik ging altijd met knokkels omdat, nou ja, stoten), en dan is het deze rare mix van arena -ruzie en RPG -elementen. Je kunt bewegingen aanpassen, wat eenvoudig klinkt totdat je je realiseert dat Shadow's chaoskrachten totaal anders aanvoelen dan Amy's Hammer Swings.

De fasen zijn klein maar chaotisch, met platforms en gevaren die er echt toe doen - zoals in een put worden geslagen of een veer gebruiken om te ontwijken. De verhaalmodus is verrassend betrokken voor een GBA -jager, met tussenfilmpjes en alles, hoewel de AI brutaal kan zijn zodra je de latere gevechten raakt. Het is janky op die manier van vroege jaren 2000, maar er is charme in hoe overdreven sommige speciale bewegingen er op dat kleine scherm uitzien.

Absoluut een van de vreemder Sonic spin-offs, maar ik graaf het nog steeds voor snelle wedstrijden als ik me verveel.