Pong: Het volgende niveau op game boy -kleur is precies hoe het klinkt - Classic Pong, maar met net genoeg gekheid om het fris te laten aanvoelen. Je begint met de gebruikelijke heen en weer paddle-actie, maar dan beginnen power-ups te laten vallen, waardoor de bal in een vuurbal verandert of in drie splitst. Soms klapt het scherm ondersteboven, gewoon om met je te rotzooien.

De Pixel Art heeft die dikke GBC -charme, en de AI -tegenstanders hebben eigenlijk een fatsoenlijk gevecht gevoerd na de eerste paar rondes. Ik verloor mijn eerste wedstrijd omdat ik heb onderschat hoe glad de peddelfysica van de "ijsmodus" zou zijn. Er is iets bevredigend aan het * klink * -geluid als je een perfecte terugkeer nagelt.

Het is nog steeds pong in hart en nieren, maar de kleine wendingen voorkomen dat je uitzone. Perfect voor korte uitbarstingen tussen bushaltes of doen alsof ze opletten in de klas.