Weet je nog toen Pokémon -kaarten overal in de late jaren 90 waren? Met deze game boy -kleurenversie kun je eigenlijk de volledige TCG spelen zonder je ouders te smeekt om boosterpakketten. Je begint met een basisdek - meestal rattatas en energiekaarten - maar na een paar wedstrijden tegen NPC's jaag je al op betere pulls. De pixelkunst voor de kaarten is raar charmant en de muziek heeft die klassieke GBC -chiptune -energie.

Het is veel eenvoudiger dan de moderne TCG -meta, maar dat hoort bij de aantrekkingskracht. Geen gekke combo's of regel bloat - slaat gewoon een charizard neer en kijk hoe deze gezichten smelt. De AI is niet briljant, maar sommige van de latere gymleidergevechten zullen je daadwerkelijk laten zweten als je niet voorzichtig bent met je dekbuild. Ik verloor drie keer van de psychische club voordat ik besefte dat ik meer donkere types nodig had.

Eerlijk gezegd houdt het beter vast dan je zou verwachten voor een aanpassing van het kaartspel uit 1998. Verwacht gewoon geen online spel - dit is pure nostalgie in cartridge -vorm.