Pokémon rood en blauw - de klassiekers die het allemaal zijn begonnen. Je kiest je starter (Bulbasaur is de veilige gok, maar laten we echt zijn, iedereen wil Charizard uiteindelijk), dan is het alleen jij, een droom en heel veel hoog gras vol zubats. De Sprites zijn janky volgens de normen van vandaag, maar er is iets vreemds charmant over de manier waarop de sprite van je rivaal springt als hij wegloopt.

Het is dezelfde oude maling - je team bevat, uitzoeken welke Pokémon daadwerkelijk nuttige bewegingen kan leren (kijkend naar je, metapod) en probeert niet te schreeuwen wanneer je een andere trainer tegenkomt met zes geodudes. De 2-in-1-versie betekent dat je tussen rood en blauw kunt ruilen als je vastloopt of gewoon zin hebt om van teams te wisselen. Missingno glitches werken ook nog steeds, als je van dat soort chaos houdt.

Eerlijk gezegd is het nostalgie in pixelvorm - Flaws en zo.