Martian Alert is een van die game boy -color shooters die op de een of andere manier die perfecte balans tussen "eenvoudig te pakken" en "moeilijk om neer te zetten" nageelt. Je wordt rechtstreeks in een klein pixel ruimteschip gedumpt met buitenaardse wezens die van alle kanten naar binnen zwermen-geen tutorial, geen handig, alleen lasers en paniek. De eerste paar golven schuren je door te denken dat het gemakkelijk is ... dan plotseling zit het scherm vol met neongroene Mars-schotels zigzagging alsof ze te veel ruimtekoffie hebben gehad.

Wat ik leuk vind, is hoe de power-ups je strategie meteen veranderen. Het grijpen van die spread shot verandert je in een vliegende doodsblender, maar veel geluk ontwijkt als je twee keer zo breed bent. En de chiptune -soundtrack? Pure arcade-energie uit de late jaren 90-je zult jezelf vangen na een sessie neuriën. Geef me gewoon niet de schuld als je je realiseert dat je een uur lang over je GBC bent gebogen en probeert je hoge score te verslaan.

Het is niet de diepste schutter die er is, maar soms wil je gewoon aliens verdampen met nulcomplicaties. Martian Alert krijgt dat.