Oh man, het land voor tijd op game boy -kleur - praat over nostalgie. Je speelt als littlefoot (of cera als je je kruidig voelt) hangt door prehistorische niveaus, waarbij ik vallende rotsen en die vervelende scherpte ontkoppelt. De bedieningselementen zijn een beetje stijf volgens de normen van vandaag, maar er is iets charmants aan het chompen van bessen om de gezondheid bij te vullen terwijl je onder pterodactylen duikt. Ook de muziek? Vreemd pakkend voor een GBC -spel.

Het is niet de diepste platformer die er is, maar als je opgroeide met de film, raakt het anders. Verwacht gewoon niet dat het standhoudt als een modern indie-juweeltje-dit is pure licentie-game-energie uit eind jaren '90.