Kung Fu Master is een van die old-school arcade-vechters waar het verhaal nauwelijks belangrijk is-je bent net hier om je een weg te banen en je weg te schoppen door golven van Weirdos over vijf verdiepingen van pure chaos. De bedieningselementen zijn eenvoudig maar bevredigend: z voor stoten, x voor trappen en verschuiven naar sprint alsof je te laat bent voor een vechtsporttoernooi. Er is zelfs een goofy MIDI-soundtrack in Bruce Lee-stijl die op de een of andere manier allemaal intenser voelt.

In het begin bleef ik de speciale bewegingen ( 1, 2 of 3 sleutels) vergeten, maar toen ik ze eenmaal uitzag, waren ze natuurlijk een redder in nood - behalve tegen bazen, omdat het spel je graag scherp houdt. En ja, je kunt niet eens pauzeren tijdens baasgevechten, wat brutaal of briljant is, afhankelijk van hoeveel je van lijden leuk vindt. Het is janky, het is luid en eerlijk? Ik zou het op geen enkele andere manier hebben.