Oké, dus GTA op Game Boy Color is veel chaotischer dan je zou verwachten van een kleine cartridge. Je hebt dezelfde top-down crime spree-actie als de originele pc-versie, alleen pixelated en op de een of andere manier nog roekelozer. De bedieningselementen duren even om aan te wennen - steunt aanvoelt in het begin een beetje stijf, maar als je eenmaal door verkeer weven en agenten ontwijkt, klikt het.

De stad is opgesplitst in drie districten, en eerlijk gezegd, de eerste is een puinhoop met zijn strakke straten. Maar dat is waar de helft van het plezier is - die door voetgangers in een gestolen sportwagen wordt gebracht terwijl sirenes in de verte opkomen. Missies verschijnen bij telefooncabines, en ja, sommige van hen zijn brutaal (veel geluk met die getimede bankbaan).

Het is janky, het is luid, en de soundtrack is eigenlijk alleen maar motorgeluiden en politiescanners. Maar er is iets vreemds aan het veroorzaken van absolute schade op een 2-inch scherm. Verwacht gewoon niet dat het speelt zoals de latere 3D GTA's - deze pure, ongefilterde chaos.