Dungeons & Dragons: Eye of the Beholder op GBA is eigenlijk het dichtst bij old-school tafelblad D&D zonder dobbelstenen te rollen. Je begint met het samenstellen van een feest - meer, geestelijke, dief, magiër - en wordt onmiddellijk in deze claustrofobische kerker gegooid waar elke hoek een verborgen put of een gnoll kan hebben om je in een hinderlaag te lokken.

Het eerste dat je raakt? De op rasters gebaseerde beweging voelt in het begin raar opzettelijk, maar na een paar gevechten realiseer je je dat het deze gespannen, schaakachtige strategie toevoegt om te vechten. Spreuken zijn beperkt per rust, dus je zult kwellen over het feit of je die laatste magische raket nu moet verbranden of bewaart voor wat er achter de volgende deur gromt.

En de puzzels! Sommigen zijn eenvoudig (drukplaten, hendels), maar anderen maken je noten te krabbelen alsof je weer op school bent. De Pixel Art is verrassend humeurig voor een GBA -titel - torchlight flikkert net genoeg om je nerveus te maken over wat er op de loer ligt in het donker. Als je nostalgie hebt voor CRPG's uit de jaren 90 of gewoon een kerker kruip die je daadwerkelijk doet denken, is dit een solide tijdcapsule.