Man, het grote spel van Doug op Game Boy Color is Pure Nickelodeon Nostalgia uit de jaren 90. Je begint gewoon rond te dwalen rond Bluffington, praat met Porkchop en Skeeter, en plotseling wordt je in deze rare kleine minigames gezogen - zoals het helpen van Doug Dodge Patty's vliegende noten in de muziekklasse of het verzamelen van doodads voor de nieuwste "zeer dure" aankoop van Mr. Dink. De pixelkunst nagelt op de een of andere manier de onhandige wandeling van Doug en die raar gevormde hoofden die iedereen in de show had.

Het is niet bepaald een diepe gameplay, maar er is iets charmants over hoe het voelt om te spelen door willekeurige afleveringen. De humor is er ook, zoals Quailman's overdreven heldendaden of Roger zijn, nou ja, Roger. Als je opgroeide met de cartoon, is het een raar specifieke tijdcapsule - verwacht niet dat het standhoudt als een goede platformer of zoiets. Meestal is het leuk voor de vibes.

Eerlijk gezegd, de helft van de aantrekkingskracht is het horen van de Tinny GBC -versie van het themalied op Loop totdat het dagenlang in je hoofd zit.