Oké, dus dit is een van die obscure Doraemon RPG's die Japan nooit hebben verlaten - wat jammer is, omdat het eigenlijk nogal charmant is. Je begint met Nobita (natuurlijk) en Doraemon die hun gebruikelijke ding doen, maar dan verandert het in dit raar verslavende pet-toverde-avontuur. De Pixel Art heeft die klassieke GBC -charme, en de gevechten zijn eenvoudig maar bevredigend zodra je erachter komt welke gadgets echt goed samenwerken. (Pro-tip: de take-copter is veel nuttiger dan je zou denken.)

Het heeft ook die klassieke Doraemon-humor, met willekeurige NPC's die belachelijke dingen zeggen en af en toe een pauze in de vierde muur. Ik ga niet liegen, de menu's zijn lastig als je geen Japans kent, maar er is iets vreemds ontspannends over het ronddwalen van de blokkante kleine wereld tussen gevechten. Absoluut een voor de nostalgie -menigte.