Digimon Yellow Jade is eigenlijk de game boy color digimon -game die we nooit meer terug hebben gekregen - maar iemand heeft het eindelijk gehaald. Je begint met je gebruikelijke rookie digimon (ik ging met Agumon omdat, nou ja, vuuradem), en de pixelkunst ziet er eigenlijk legitiem uit, alsof het een officiële release zou kunnen zijn geweest. De gevechten zijn eenvoudige turn-based dingen, maar de digivolutiepaden voelen veel meer open dan ik had verwacht-mijn agumon ging na een paar gevechten vol tyrannomon, wat ziek was.

Er is een rare kleine overwereld om te verkennen, met NPC's die hints over Hidden Digimon in hoog gras laten vallen (klinkt bekend?). De muziek heeft die klassieke GBC -chiptune -sfeer, allemaal piepy en nostalgisch. Alleen klacht? Een deel van het slijpen voelt een beetje veel aan als je probeert specifieke digivoluties te raken. Toch, als je ooit wenste dat Pokémon Yellow meer monster-verhoging had en minder Pikachu je volgde, krassen dit dat jeukt.