Ooit willen verkleinen tot een bug-size en een verborgen wereld verkennen? Arthur en de minimoys op GBA nagels dat gevoel - je begint normaal, dan ben je plotseling kleine, ontwijkende regendruppels als keien en het gebruik van grasbladen als dekking. De eerste 10 minuten voelen zin in om in een verhalenboek te stappen, met deze raar charmante kleine personages en puzzels die je daadwerkelijk doen denken (geen hersenloze knop die hier stak).

Combat is eenvoudig maar bevredigend - je hebt een basiszwaard, sommige ontwijken, en vijanden die daadwerkelijk timing vereisen in plaats van alleen spamaanvallen. De kunststijl blijft verrassend goed voor een GBA-game, alle felle kleuren en overdreven animaties die het deze dromerige, sprookjesachtige sfeer geven. Als je opgroeide met de boeken of films, is het een nostalgie -reis, maar zelfs als je dat niet deed, is het gewoon een solide klein avontuur met een uniek uitgangspunt. Verwacht gewoon niet dat het je hand vasthoudt - sommige van die latere puzzels worden stiekem.