خوب ، بنابراین Papuwakunn یکی از آن بازی های عجیب و غریب Game Boy است که به نوعی با شما می چسبد. در نگاه اول ، این یک ماجراجویی پیکسل دیگر است - اما پس از آن شروع به بازی می کنید و متوجه می شوید که چیزی عجیب و غریب در مورد آن وجود دارد. کنترل ها ساده هستند (D-pad و دو دکمه ، سبک GB کلاسیک) ، اما نحوه حرکت همه چیز این وزن عجیب و غریب را برای آن دارد.

شما اساساً در حال پیمایش در این محیط های مسدود ، حل معماهای ریز و درشت هستید و از دشمنانی که به نظر می رسد در کلاس ریاضی در یک نوت بوک نوشته شده اند ، جلوگیری می کنید. موسیقی؟ فوق العاده تکراری ، اما به این ترتیب که ساعاتی بعد خود را به خود جلب می کنید. من وانمود نمی کنم که این یک شاهکار گمشده است ، اما اگر یک مکان نرم برای بازی های مبهم Game Boy داشته باشید ، ارزش چند جلسه بازی را دارد. فقط انتظار نداشته باشید که شخص دیگری هنگام مطرح کردن آن را بداند که در مورد چه چیزی صحبت می کنید.