طلای المپیک (ژاپن) یکی از آن بازی های ورزشی در اوایل دهه 90 است که مانند یک کپسول زمانی احساس می شود - به ویژه ، المپیک بارسلونا 1992 ، کامل با ورزشکاران پیکسل و انرژی کلاسیک Sega Genesis Energy. شما تعداد معدودی از رویدادها را انتخاب می کنید - ردیابی ، شنا ، ژیمناستیک - و دکمه های مشبک مانند زندگی شما به آن بستگی دارد. کنترل ها ساده هستند ، اما ناخن زدن به زمان بندی ، مثلاً پرش بلند یا میله های ناهموار ، تمرین می کند (و شاید چند نفر از عصبانیت).

این عمیق ترین سیم کارت ورزشی نیست ، اما چیزی جذاب در مورد چگونگی جنجالی برخی از انیمیشن ها وجود دارد ، به خصوص وقتی که اسپرینتر شما از بلوک ها بیرون می رود یا شکم های غواص شما را به داخل استخر می اندازد. حالت دو نفره جایی است که واقعاً می درخشد ، هرچند که مانند ضرب و شتم دوست خود توسط یک میلی ثانیه در 100 متر خط و تماشای آنها از دست می دهد. اگر با پیدایش بزرگ شوید ، قطعاً یک سفر دلتنگی است.