اگر با انیمه اولیه ناروتو بزرگ شده اید ، این بازی GBA به آن نقطه شیرین دلتنگی برخورد می کند. شما به عنوان ناروتو در حال عبور از دهکده برگ پنهان ، پرتاب کونای و بیرون کشیدن ترکیب های اساسی - فانتزی نیست ، اما برای یک کودک نینجا احساس می کند که هنوز هم چیزهایی را کشف می کند.

عمل پیمایش جانبی در ابتدا ساده است ، اما برخی از آن دعوا های بعدی رئیس (به شما نگاه می کنند ، زابوزا) در واقع شما را کمی عرق می کند. یادم است که در مأموریت زندان آب گیر افتادم تا اینکه فهمیدم که واقعاً می توانید از کلون های سایه ای به عنوان حواس پرتی استفاده کنید. حرکت کلاسیک ناروتو.

گرافیک ها به روش دستی در اوایل دهه 2000 روشن و کم رنگ هستند و موسیقی آن ریف های آشنا به سبک انیمه را به خود اختصاص داده است. این عمیق ترین جنگنده در آنجا نیست ، اما برای رفع سریع نینجا بین کلاس ها یا اتوبوس ها ، هنوز هم ادامه دارد. فقط انتظار عمق بازی های بعدی طوفان را نداشته باشید.