آیا تا به حال انحصار بازی کرده اید اما آرزو کرده اید که بیشتر از آن هرج و مرج بازی کلاسیک ژاپن داشته باشد؟ خیابان ایتالیا در اصل این است که ترکیبی عجیب و جذاب از جنون خرید و خرید ملک و به روزرسانی های سبک RPG است. شما با نورد تاس ، مغازه های چسبان و تماشای امپراتوری کوچک پیکسل خود شروع می کنید ، اما پس از آن ناگهان پول نقد را در تراز کردن فروشگاه های خود مانند شخصیت های JRPG می گیرید.

اولین باری که بازی کردم ، از طریق هوش مصنوعی که تمام ایستاده های رامن در نزدیکی ایستگاه قطار را به خود جلب کردم ، خراب شدم. معلوم است که مکان بیش از آنچه فکر می کردم مهم است. و حتی وقتی کسی روی ملک شما فرود می آید ، من را در انیمیشن های کوچک عجیب شروع نکنید-این جذابیت NES مدرسه قدیمی را دارد که در آن همه چیز فقط کمی شوخی اما پر از شخصیت است.

اگر در بازی های یکپارچهسازی با سیستمعامل هستید که خود را خیلی جدی نمی گیرند ، این یک گوهر پنهان است. وقتی سه ساعت عمق داشتید با یک صاحبخانه مجازی درباره قیمت اجاره ، من را سرزنش نکنید.