هنگ کنگ در Game Boy یکی از آن سنگهای عجیب و غریب کوچک است که به نوعی باعث می شود خیابان های پیکسل زنده زنده شود. شما شروع به سرگردانی در این کوچه های تنگ می کنید ، علائم نئون در آن پالت کلاسیک سبز و سیاه سوسو می زند ، و در عرض چند دقیقه با مغازه داران یا با اراذل و اوباش وارد می شوید. مبارزات ساده اما رضایت بخش-فقط استراتژی کافی است تا شما را از بی نظیر دکمه زدن دکمه نگه دارد.

آنچه واقعاً با من گیر افتاد ، تلاشهای جانبی بود. این یکی وجود دارد که شما باید مجسمه جید سرقت شده را ردیابی کنید ، و سرنخ ها در مناطق مختلف پراکنده است. مرا برای همیشه گرفت تا بفهمم صاحب چای دروغ می گوید. پازل ها وحشیانه نیستند ، اما آنها را به شما می دهند که به جای پرش از طریق گفتگو ، به گفتگو توجه کنید.

این جذابیت 90s جذاب است - گاهی اوقات ترجمه کمی خاموش است ، و موسیقی به طرز عجیبی حلقه می کند ، اما این فقط به پرشکوه می افزاید. اگر یک نقطه نرم برای بازی های دستی یکپارچهسازی با سیستمعامل با شخصیت دارید ، این ارزش گرد و غبار را از بین می برد.