اگر با تماشای Futari Wa Precure بزرگ شده اید ، این بازی GBA اساساً دلتنگی به شکل کارتریج است. شما درست به آن نزاع های رنگارنگ و کمی Chibi-Fied می پرید ، به عنوان سیاه و سفید و سفید ، هیولا سایه را با حرکات ویژه ای درخشان مشت می کنید که مستقیماً از انیمه پاره می شوند. کنترل ها ساده هستند - دکمه های کوچک ، ساخت متر ، یک حمله تیمی را رها کنید - اما در مورد ناخن زدن یک دسته کوچک موسیقی جاز دقیقاً همانطور که دشمن در حال ضربه زدن به شما است ، چیزی رضایت بخش است.

این بسیار عمیق نیست ، و هوش مصنوعی دقیقاً وحشیانه نیست (پسر عموی کوچک شما احتمالاً می تواند راه خود را از بین ببرد) ، اما جذابیت در جزئیات است. شخصیت های Sprites با آن انرژی کلاسیک Preture در اطراف گزاف گویی می کنند ، و موسیقی آن دسته از ترومپت های پرشور را به دست می آورد که باعث می شود احساس کنید در وسط یک دنباله تحول هستید. اگر یک دوست در این نزدیکی برای تعاونی دارید ، سرگرم کننده تر است-فقط انتظار یک مبارز رقابتی را ندارید.

راستش ، این یک نامه عاشقانه برای طرفداران است. شما یا با مبارزه با هرج و مرج و پر زرق و برق پرش می کنید یا تعجب می کنید که چرا همه چیز اینقدر صورتی است. من می دانم که من در کدام طرف هستم.