Chao Ji da Fu Weng یکی از آن بازی های عجیب و غریب و مبهم Genesis است که به نوعی با شما چسبیده است. هنر پیکسل از این سبک خشن اما دلخراش برخوردار است-مانند کسی که یک دسته از رنگ های روشن را به هم ریخت و فقط به دنبال آن رفت. شما با این شخص کوچک شروع می کنید (فکر می کنم او قرار است ثروتمند باشد؟ این عنوان در مورد "فوق العاده Tycoon" است) که به نظر می رسد مانند ترکیبی بین یک بازار و یک سیاه چال ، گرفتن سکه ها و گول زدن ... من حتی نمی دانم ، مغازه داران عصبانی؟ اسکلت؟ این به بهترین وجه عجیب است.

کنترل ها یک ثانیه طول می کشد تا به آنها عادت کند - وقتی گای خود را متوقف می کنید کمی اسلاید می شود و پرش ها نسبت به اکثر سیستم عامل ها احساس سنگین تر می کنند. اما پس از کلیک ، چیزی رضایت بخش در مورد نحوه برخورد همه چیز و جمع شدن وجود دارد. این موسیقی به طور کامل و تکراری به آن روش کلاسیک 16 بیتی است ، اما به طرز عجیبی ، بعد از مدتی روی شما رشد می کند.

راستش ، نیمی از سرگرمی در تلاش است تا بفهمد که هک در جریان است زیرا ترجمه انگلیسی صفر وجود دارد. شما گلدان های خرد می کنید ، قدرت های تصادفی را انتخاب می کنید و ناگهان با یک رئیس مبارزه می کنید که شبیه یک بانک بزرگ پیگگی است. این یک آشفتگی است ، اما یک آشفتگی سرگرم کننده است. اگر وارد بازی های یکپارچهسازی با سیستمعامل خارج از کشور هستید ، این ارزش یک نگاه فقط به دنبال عجیب و غریب بودن همه آن است.