CT ویژه نیروهای 2: بازگشت در سنگرها یکی از آن بازی های GBA است که به هم نمی خورد - شما مستقیماً با یک آموزش به سختی به آتش سوزی های هرج و مرج می روید. کنترل ها ساده هستند (اجرا ، پرش ، شلیک) ، اما سطح همه چیز را به سمت شما پرتاب می کند: تک تیراندازها در ویندوز ، نارنجک هایی که روی پاهای شما می چرخند ، و آن دسته از افراد آزار دهنده که فقط نمی ماندند مگر اینکه نیمی از کلیپ را در آنها بارگیری کنید.

آنچه من دوست دارم این است که چگونه هر مأموریت همه چیز را تغییر می دهد-یک دقیقه که شما یک پاسگاه جنگل را با یک تپانچه خاموش پاک می کنید ، بعدی که شما فقط با یک چاقو از طریق یک شهر بمباران شده می شوید. وانت های سلاح احساس رضایت بخش می کنند ، به خصوص اسلحه ، که دشمنان را با یک شلیک خوب به غبار قرمز تبدیل می کند. برخی از سطوح بعدی وحشیانه می شوند. انتظار چند مرگ ارزان از موشک های خارج از صفحه را دارید.

این عمیق ترین تیرانداز نیست ، اما هنر پیکسل به پایان می رسد ، و در مورد پخش مجدد مأموریت ها برای یافتن اینتل پنهان چیزی عجیب و غریب اعتیاد آور است. اگر برای اقدامات دستی در اوایل دهه 2000 یک نقطه نرم دارید ، این ارزش گرد و غبار را از بین می برد.