اگر با تماشای سرنخ های آبی بزرگ شدید ، این بازی رنگی Game Boy اساساً یک بمب دلتنگی است. شما چاپ های پنجه آبی (بله ، همان موارد نمایش) را در اطراف خانه او دنبال می کنید ، پازل های کوچک را حل می کنید و با چهره های آشنا مانند صندوق پستی و بیل گپ می زنید. گرافیک ها ساده اما زیبا هستند-دقیقاً همان چیزی که از بازی بچه های اواخر دهه 90 انتظار دارید.

در ابتدا ، احساس می شود که شما فقط به اطراف خود ضربه می زنید ، اما بعد می دانید که در واقع چیزهای مناسبی برای انجام دادن وجود دارد-بازی های کوچک ، اشیاء پنهان ، حتی برخی از حل مسئله نور. این دقیقاً Dark Souls نیست ، اما برای عنوان یک مجوز بچه ها ، این راه جذاب تر از آن است که حق داشته باشد. اگر برای چیزی خنک و سالم روحیه دارید ، عالی است.

فقط انتظار نداشته باشید که برای همیشه دوام داشته باشد - این کوتاه ، شیرین و دقیقاً به همان اندازه جذاب است که به یاد دارید.