انسان ، Aero The Acro-Bat 2 یکی از آن سیستم عامل های پیدایش است که عشق کافی به دست نمی آورد. شما اساساً این خفاش سیرک (بله ، یک خفاش) هستید که در میان این سطح وحشی و نئون پر از چشمه ها ، تله ها و دشمنانی که به نوعی احساس مسخره و مجازات می کنند ، می چرخید و می چرخید.

کنترل ها یک ثانیه طول می کشد تا کلیک کند-شما این پرش شناور عجیب و غریب را گرفتید که احساس می کنید تا زمانی که متوجه شوید این به معنای زنجیر کردن چرخش های میان هوا از دشمنان است. یک بار کلیک کرد ، هر چند؟ خیلی رضایت بخش سطح دوم این سکوهای ریسندگی را به سمت شما پرتاب می کند در حالی که آتشین های آتشین به پایین باران می بارد ، و به نوعی یک زنجیره گزاف گویی کامل را برای پاک کردن این احساس فیزیک تقلب می کند.

قطعاً از بازی اول سخت تر است ، با برخی از بازدیدهای ارزان قیمت در اینجا و آنجا ، اما قدرتهای جدید (مانند این سپر حباب گنگ اما فریبنده) به تعادل آن کمک می کنند. اگر وارد سیستم عامل های دهه 90 می شوید که دست شما را نگه نمی دارند ، این یک گوهر کوچک عجیب است. فقط وقتی در آن سطح مینی گیر گیر می کنید ، مرا سرزنش نکنید.