خوب ، بنابراین این یکی از آن بازی های اولیه GBA در اوایل دهه 2000 است که به نوعی باعث می شود احساس دلتنگی کنید حتی اگر هرگز آن را به عنوان یک کودک بازی نکردید. شما به عنوان جیمی نوترون - که به طرز حیرت انگیزی - در اطراف Retroville ، پرش می کنید ، روی سکوهای عجیب و غریب شکل می پرید و با وسایل او چیزهای زیادی را می پرید. کنترل ها ساده هستند ، اما برخی از پرش های بعدی به طرز شگفت آور مشکل هستند.

جیمی نگاترو خیلی سریع ظاهر می شود و صادقانه ، کل لقب دوقلوی او به نوعی خنده دار است. معماها فقط ترکیب مناسب "صبر کنید ، چگونه این کار می کند؟" و "اوه ، دوه." شما می توانید سوئیچ ها را بسازید ، اختراعات تصادفی ایجاد کنید و گهگاه گیر می کنید زیرا فراموش کرده اید که برای پنجمین بار با شین یا کارل صحبت کنید.

این یک کارتون کلاسیک ، درست به جلوه های صوتی عجیب و غریب و انیمیشن های اغراق آمیز است. دروغ نمی گویم ، برخی از مبارزات رئیس کمی می کشند ، اما گفتگو آنقدر گنگ است که مهم نیست. اگر تا به حال نمایش را تماشا کرده اید ، این احساس می کنید که از طریق یک قسمت گمشده بازی می کنید.