Tamam, bu yüzden Yoshi'nin SNES'deki hikayesi temel olarak pastel renklerle sarılmış büyük, mutlu bir nostalji dozudur. Orijinalden aptal çırpınan atlamayı hatırlıyor musunuz? Hala burada. Yoshi'nin dilinin meyve almak için dışarı çıkması? Evet, hala garip bir şekilde tatmin edici. Birinci seviye sizi hemen içine atar - parlak, kabarık ve bir şeyi kaçırıp kaçırmadığınızı merak eden küçük gizli köşelerle dolu.

Yine de soldan sağa koşmakla ilgili değil. Bazı aşamalar, yumurtaları dik açıda veya zamanında atlamanız gereken bu sinsi bulmacalara sahiptir. Ve müzik? Bu biraz sıra dışı yolda neşeli sadece Yoshi oyunları çekiyor. Yemin ederim, orman seviyesinden melodi günlerce kafamda sıkışıyor.

Birincisini oynadıysanız, bu, en sevilen eski spor ayakkabılara kaymak gibi geliyor - rahat, tanıdık, ancak ilginç tutmak için yeterli yeni tuhaflıklarla. Yapmasanız bile, bütün bir Yoshis ekibine ekrana girdiğinde sırıtmamak zor. Sadece zekâlığın sizi aldatmasına izin vermeyin - daha sonraki seviyelerden bazıları sinsi zorlaşır.