Hiç Tanrı'yı bir SNES denetleyicisiyle oynamak istediniz mi? Ütopya - Bir ulusun yaratılması, tam olarak bunu yapmanıza izin verir - smiting. Boş bir harita ve bir avuç yerleşimci ile başlıyorsunuz ve barbarlar kapılarınızı çalırken aniden mahsul rotasyonları üzerinde strese giriyorsunuz. İlk on dakika saf kaos: Çiftlikler için dağları düzleştireceksiniz, ilk köyünüz kereste bittiğinde panik yapacaksınız ve tüm evlerinizi yanardağın yanına yerleştirmenin kötü bir çağrı olduğunu çok geç fark edeceksiniz.

Bu klasik '90'ların sim cazibesi var - tip spriteler, tıknaz menüler ve bir bina yerleştirdiğinizde tatmin edici * bloop *. Ama piksel sanatının sizi aldatmasına izin vermeyin; Demir arzınızı yanlış yönetin ve tüm ordunuz istilacılarda ahşap kılıç sallayacak. Diplomasi sisteminin de garip bir şekilde derin - bir dakika taş için koyun ticareti yapıyorsunuz, bir sonraki komşu bir krala altınla rüşvet veriyorsunuz, böylece medeniyetinize hakaret etmek için şair göndermeyi bırakıyor.

Dürüst olmak gerekirse, eğlencenin yarısı korkunç erken kararlarınızın sizi daha sonra rahatsız etmesini izlemektir. O kötü yerleştirilmiş köprü? Şimdi bir gelgit dalgasının sermayenizi yok etmesini durduran tek şey bu. SNES için kazmaya değer.