Adam, kaşıntılı ve cızırtılı oyun, kartuş formunda saf 90'ların kaosudur. Kaşıntılı olarak bu yan kaydırıcıya atlıyorsunuz ve saniyeler içinde örslerle cızırtılı bir şekilde parçalıyorsunuz ya da saçma mekanizmalarla dilimliyorsunuz. Seviyeler doğrudan karikatürden yırtılmış hissediyor - bir dakika düşen piyanodan kaçıyorsunuz, bir sonraki bir hurdalıktan bir roket atıyorsunuz.

Kontroller alışmak için bir saniye sürüyor (kaşıntılı neden bu kadar kayıyor?), Ancak ritmi aldıktan sonra, bu üst düzey öldürmeleri yapmak aptalca tatmin edici. Grafikler bu klasik Genesis tarzında parlak ve pürüzlüdür ve müzik, gösteriye mükemmel bir şekilde uyan o kabarık, hafifçe sarılmamış enerjiye sahiptir. Sadece derin bir strateji beklemeyin - bu tamamen reflekslerle ve ne kadar saçma bir şekilde şiddetlendiğine gülmekle ilgilidir.

Eğer bu ikisini birbirinden ayırmayı izlerseniz, sadece saf saçma için oynamaya değer bir nostalji gezisidir.