Tamam, bu yüzden Game Boy'taki Flintstones tam olarak beklediğiniz şeydir-şovdan hatırladığınız tüm taş çağındaki saçmalıklarla bedaka geri dönen aptal, renkli bir yolculuk. Çoğunlukla Fred olarak oynuyorsunuz (tabii ki yaparsınız), kulübüyle bir şeyler vurmak, dinozorlarda kayalar atmak ve zaman zaman bir pterodactyl'e büyük bir anlaşma gibi atlamak.

Seviyeler doğrudan karikatürden çıkıyor-taş TV'lerle birlikte o garip sürücü tiyatrosu bile taş ocağı, bowling salonunu tanıyacaksınız. Bulmacalar tam olarak beyin erimesi değil, ancak bir çıkıntıya ulaşmak veya bir kılıç dişini bir çukura düşmeye kandırmak için kayaların nasıl istifleneceğini bulmak garip bir şekilde tatmin edicidir. Ve evet, kontroller biraz sert - bu bir Game Boy platformu - ama Fred'in garip küçük atlamalarına alıştıktan sonra, bir öğleden sonra öldürmenin eğlenceli bir yolu.

Dürüst olmak gerekirse, cazibenin yarısı Flintstones temasının Tiny Little Game Boy versiyonunu her önyüklediğinizde duyuyor. Şovu izlerseniz, en iyi şekilde bir nostalji bombası. Sadece çığır açan bir şey beklemeyin-bu saf, aptal, yabba-dabba-doo eğlencesi.