Game Boy on Super Street Basketball, sadece elinizde hissettiren oyunlardan biridir-chunky pikseller, hızlı maçlar ve son saniyelik bir çekimi çektiğinizde D-pad'in tatmin edici bir tıklaması . Bir avuç sokak topundan seçim yapıyorsunuz (her zaman kafa bandındaki ahbapla gittim-neden, sadece titreşimler) ve doğrudan kuralların temel olarak "hızlı puan aldığı veya dunked" olduğu 2'ye 2 oyunlara atlayın.

Kontroller aptalca basittir - geçiş, çekim, çalma - ama AI aslında bir kavga koyar, özellikle de telindeyken. Bir ribaund özledim ve aniden savunmak için geri dönüyorsunuz, bazı pikselli tehditler sizi bacaklar arası bir salya ile alay ediyor. Arcade kaos ve "sadece bir oyun daha" enerjinin mükemmel bir dengesi var. Ve evet, müzik? Saf 90'ların sonlarında bip-bloop nostaljisi.

Bir yerde bir çekmeceye sıkışmış bir oyun çocuğunuz varsa, bunun için toz haline getirin. Hala duruyor.