Sega Genesis'teki Süper Savaş Gemisi temelde 11'e kadar kranklanan masa oyunudur-şimdi patlamalar ve bir vuruş yaparken o tatlı, gevrek 16 bit ses alırsınız. Gemilerinizi yerleştirmeye başlıyorsunuz (Destroyer'ı daha sonra nereye koyduğunuzu hatırlamak iyi şanslar), o zaman her şey ne kadar sabırsız olduğunuza bağlı olarak, metodik ızgara grevleri veya vahşi tahminlerle düşman filosunu avlamakla ilgilidir.

Yapay zeka etrafında karışmıyor - tembel kalıpları hızla cezalandıracak, bu yüzden aslında bir deniz komutanı gibi düşünmeniz gerekiyor. İkiniz de bir gemiye düştüğünüzde, karanlıkta çılgınca atış yaparken hiçbir şey bu son birkaç karenin gerginliğini yenemez. Ve evet, grafikler pikselli, ancak bu küçük gemi spritelerinin bloklu alevlere patlamasını izlemekten garip bir şekilde tatmin edici bir şey var.

Bir arkadaşınız varsa, iki oyunculu mod tüm gece bağıran bir maça dönüşür. Sadece zırhlığınızı bir şekilde üçüncü sıralarında çivilerken denetleyicinizi atmamaya çalışın.