Tamam, bu yüzden GBA'da Thunder A Sound , eski okul arcade hissini çivileyen oyunlardan biri-birisi unutulmuş bir 90'ların arcade dolabını alıp ellerinize sığacak şekilde küçülüyor gibi. Piksel sanatı bu cesur renklerle ve chiptune film müziği ile mi patlıyor? Mutlak kulak kurdu malzemesi.

Bu küçük gemi ile başlıyorsunuz (ya da belki de bir uzay gemisi mi? Dürüst olmak gerekirse, manuelin uzun zamandır gitti) ciddi yaratıcı olan düşman dalgalarından patlıyor - bazıları daha küçük dronlara bölünüyor, diğerleri çok fazla kahve içtikleri gibi zikzak. İlk patron beş seviyeden sonra ortaya çıkıyor ve çok dikkatli oynadığınızı fark etmenizi sağlayan bu ekran doldurma canavarlığı.

Yine de sadece akılsız çekim değil. Başparmaklarınız yavaşça sıkılırken mermi desenleri arasında kaçmak ve dokuma için garip bir şekilde tatmin edici bir ritim var. Ve evet, zor - seviyeleri birkaç kez tekrarlamak için - ama bu şekilde aniden saat 2'ye kadar "bir tane daha denemeye" mırıldanmaya devam ediyorsunuz. GBA gizli mücevherler için yumuşak bir noktanız varsa, bu bir patlama.