Adam, Sonic Advance, GBA'ya düştüğünde çok büyük bir şeydi. Yıllarca süren Sega'ya karşı Nintendo konsol savaşlarından sonra, aniden Sonic Mario'nun çiminde koşuyor - ve dürüst olmak gerekirse? Eve geliyormuş gibi geliyor. Başladığınız anda, klasik 2D hız, döngüler, yaylar ve Genesis günlerinden tatmin edici derecede tıknaz düşman tasarımlarıyla devreye girer.

Beni şaşırtan şey, küçük ekrana ne kadar iyi tercüme ettiğiydi. Seviyeler, bazen yavaşlamanız gereken hız bölümlerinin ve platformların mükemmel bir karışımına sahiptir (küfür, biliyorum). Ve spriteler? Cehennem gibi gevrek, özellikle erken bir GBA unvanı için. İlk oynadığımda, o tuhaf neon casino bölgesine çok uzun süre sıkıştım - bu langırt tamponları etrafta karışmıyor.

Bu küçük arabanın tüm el serisini ortaya çıkardığını düşünmek vahşi. O eski okul Sonic Rush'ı canlandırıyorsanız hala devam ediyor.