Cumartesi gecesi Slam Masters, Genesis'teki ustalar, doğru hissettiren güreş oyunlarından biri - 90'larda bazı dumanlı pizza ekleminde bir arcade dolabı oynuyormuşsunuz gibi. Bir güreşçi seçtiğiniz anda (elbette her zaman maskeli Luchador'a gidiyorum), oyun sizi doğrudan sıfır tüylü yüzüğe atar. Kariyer modu yok, öğreticiler yok - sadece ekran boyunca bazı etli ahbap ve dönen bir piledriver indiğinde onu kaybeden bir kalabalık.

Sprite'lar tıknaz ve kişilik dolu ve hareketler onlara bu tatmin edici bir ağırlığa sahip - klotheslines aslında birinin dişlerini çalıyormuş gibi hissediyorlar. Etiket takımı eşleşmeleri, özellikle AI sizi toplamaya karar verdiğinde kaotik hale gelir. Ve bu film müziği? Saf yutturmaca. Bu, yakın bir maçtan sonra arkadaşınızı kanepeden çıkaracağınız türden bir oyun.

Bir doğuşunuz ve hatta güreşle ilgili bir ilginiz varsa, bu beyinsiz. Ekranda bağırmaya başladığınızda beni suçlama.