Dostum, Game Boy için fayanslarda farklı vuruyor. Önyüklüyorsunuz ve aniden o bölgeye geri döndünüz - sadece tıknaz bir küçük ekran ve ciddi bir affetmeyen platform. Birinci seviye sizi basit atlamalarla açar, ancak üçüncü aşamaya göre, hareketli platformlar arasındaki piksel mükemmel inişler üzerinde terliyorsunuz.

Sevdiğim şey, nasıl elini tutmuyor. Hiçbir öğretici, tüy yok-her ölümün sizin hatanız gibi (ve genellikle) hissettiği saf deneme-yanılma oyunu. Müzik o klasik tinyny Game Boy Charm'a sahip ve Spritework bir şekilde bloklu karakterleri bir kişilik haline getiriyor. Sabah 2'de kendimi çok sık "bir deneme" mırıldanıyordum.

Elle tutulma konusunda kalıcılığı ödüllendiren oyunlar için yumuşak bir noktanız varsa, bu açılmaya değer bir zaman kapsülüdür. Belki bir yedek AA pilini kullanışlı tutun.