Oh adamım, Snes'teki ninjawarriors , sadece stilden sızan yan kaydırıcı ritimlerden biri. Üç siber-ninj arasından-kendi kaygan hareketleriyle-seçiyorsunuz ve bu distopik gelecekte düşman dalgalarını kesiyorsunuz. Animasyonlar, 16 bitlik bir oyun için şaşırtıcı derecede pürüzsüzdür, özellikle de bir eğirme vuruşunu çıkardığınızda veya bir shuriken attığınızda.

Gerçekten göze çarpan şey, film müziğidir-synth-heavy ve yoğun, 80'lerin aksiyon filminden çıkmış bir şey gibi. Birinci seviye sizi hemen kaosa atar, askerler rapping ve Mechs size doğru durur. Önce Kunoichi ile gittim çünkü hızı kaçmak için daha iyi hissetti, ama büyük adam Kamaitachi, kaba kuvveti tercih ederseniz bir kamyon gibi vuruyor.

İleri itmeye devam ettiğiniz, kombinasyonları kaldırmaya ve bazen sürpriz bir saldırı ile harap olduğunuz klasik arcade hissi var. Avrupa versiyonu zorluk gibi birkaç şeyi değiştiriyor, ama yine de bir patlama. Retro aksiyon oyunlarına giriyorsanız kesinlikle gizli bir mücevher.