Monster Max, bir şekilde gün içinde radarın altına giren garip küçük Game Boy Gems'lerinden biri. Dürüst olalım Max olarak oynuyorsun, babasının dolabına o büyük boy ceket için baskın yapan bir çocuk gibi görünüyor, ama hey, cesareti var. Pac-Man, reddedilen Digimon tasarımlarına benzeyen canavarlardan kaçarken blok bulmacaları çözmek zorunda kalırsa, her şey Pac-Man ve Pokémon'un bir karışımı gibi oynar.

İlk fark edeceğiniz şey? Renkler. Bir Game Boy oyunu için, şaşırtıcı derecede canlı-eski bezelye ekranında bile patlayan maviler ve yeşillikler. Bu labirent benzeri adada başlıyorsunuz, blokları onlarla savaşmak yerine canavarları yakalamak için itiyorsunuz. İlk başta basit hissettiriyor, ancak daha sonra bulmacalar tüm düzeni değiştiren ışınlayıcılar ve anahtarlar gibi eğri toplar atmaya başlıyor. Belirli bir canavarı önce bir tuzağa çekmem gerektiğini fark etmeden önce çok uzun süre bir ekrana takıldım.

Onu gerçekten yapıştıran şey kişiliktir. Canavarlar bu aptal animasyonlara sahiptir, özellikle de sudan bir balık gibi etrafta dolaşan büyük Dopey. Ve müzik? En iyi şekilde sevimsiz - klasik Game Boy Synth, bir bulmacayı çözmek veya yaratıkların sürüsü tarafından köşeye sıkışıp kalmayacağınıza bağlı olarak gergin ve muzaffer arasında sıçrayan.

Mükemmel değil - daha sonraki bulmacalardan bazıları bir sadist tarafından tasarlanmış gibi hissediyorlar - ama sadece ezmek yerine canavarları ezmekten garip bir şekilde tatmin edici bir şey var. Unutulmuş bulmaca-macera melezleri için yumuşak bir noktanız varsa, bu tozlanmaya değer.