Tamam, GBA'nızı kaparsınız, Harry Potter Quidditch Dünya Kupası'nı önyüklersiniz ve patlama - hemen o klasik Potter vibe ile vurursunuz. Müzik, ev seçimi ekranı (her zaman Gryffindor'a gittim, açıkçası) ve sonra aniden bir süpürge üzerinde geziniyorsunuz, Quaffle'ı kovalarken faceplant yapmamaya çalışıyorsunuz.

Kontroller tıklamak için bir saniye sürer-Button-Patlaması ilk başta sizi hiç bir snitch görmemiş bir ilk yıl gibi sallar. Ancak geçiş yapmayı, bludgers'ı atlatmayı ve eve özgü özel hareketleri çıkardığınızda (Hufflepuff'un kasırga dönüşü garip bir şekilde tatmin edici), aslında bir maçtaymış gibi hissediyor. Chibi tarzı oyuncular ve küçük saha küçük ekranda olması gerekenden çok daha iyi çalışıyor.

Mükemmel değil-bazen AI takım arkadaşları, bildiklerini, yardım etmelerine gerek olduğunu unutuyorlar-ama son ikinci bir snitch yakalamayı çiviliyor mu? Saf serotonin. Kitapları okurken Quidditch'i oynamayı hayal ettiyseniz, bu kaşıntıyı çizecektir.