GBA'daki Goldrunner, eski okul arcade'nin hissettiği çivilenen oyunlardan biri-asteroit tarlalarından örüyorsunuz, düşman ateşinden kaçıyorsunuz ve bu tatmin edici küçük pew-pew lazerle birlikte gemileri patlatıyorsunuz. Kontroller sıkıdır, bu iyidir, çünkü daha sonraki seviyelerin bazıları acımasız hale gelir. İlk birkaç aşamanın kolay olduğunu düşündüğümü hatırlıyorum… Seviye 5'e ulaşana ve bir drone sürüsü tarafından harap olana kadar.

Piksel sanatı şaşırtıcı bir şekilde iyi duruyor, özellikle patlamalar - doğru hisseden her yerde uçan o tıknaz, renkli kalıntılar hakkında bir şeyler var. Ve evet, bu nostaljik, ama tembel bir şekilde değil. Aslında ne zaman hızlanacağını, ne zaman takılacağını ve her şeyi ne zaman boşaltacağınızı düşünmelisiniz. Klasik atıcılar için yumuşak bir noktanız varsa, bu sağlam bir seçimdir.