Dostum, GB'de gerçek için ustabaşı beni geri alıyor - geri dönüş gibi. O tıknaz Game Boy ekranında önyükleme yapıyorsunuz ve aniden bu küçük pikselli şantiyeden sorumlu, sandıkları nasıl hareket ettirileceğini, tehlikeleri nasıl değiştireceğini ve saat tarafından tamamen yıkılmamayı anlamaya çalışıyorsunuz. "Oh, bu kolay olacak" diye düşündüğünüz oyunlardan biri ve beş dakika sonra ekrana bakıyorsunuz, "Bekle, burada nasıl sıkışıp kaldım?"

Bulmacalar basit başlar ama sinsi hızlı olun. Kutuları karıştıracak, konveyör bantlarını yeniden yönlendireceksiniz ve kendi yolunuzu engellediğinizi fark ettiğinizde bazen lanet edersiniz. Grafikler saf 90'ların el cazibesidir - fırfırlar, sadece ızgaralar ve bir şekilde sanal kereste çekmeyi garip bir şekilde tatmin edici hale getiren küçük spritelar. Sizi duraklatan ve gerçekten düşünen oyunlar için yumuşak bir noktanız varsa (veya tekrar denemeden önce bir saniye için öfke hassas), bu sağlam bir zaman kapsülü.

Aniden tıklanana kadar imkansız görünen bir seviyeyi yenmeye çalışırken zaman kaybettiğinizde beni suçlamayın.