Asansör Eylem: Eski ve Yeni GBA, ilk başta basit görünen oyunlardan biri - sadece asansörleri yukarı ve aşağı koşan bir casus, değil mi? Ama sonra ne kadar sinsi olduğunu anlıyorsunuz. Gardiyanlardan saklanmak için kapılara dalıyorsunuz, zeminler arasında atlamalar ve asansör müziği (ironik olarak yoğun) arka planda oynarken çekilmemeye çalışıyorsunuz.

Yeniden yapım arcade hissini korur, ancak kontrolleri biraz yumuşatır. Eski versiyonun acımasız olduğunu düşündüğümü hatırlıyorum, ama bu size bu gerginliği kaybetmeden, "yanlış bir hamle ve işiniz bitti" vibe. Kırmızı düşmanlar hala en kötüsü - sadece bırakmıyorlar.

Orijinali oynadıysanız, bazı yaşam kalitesi ayarları ile eğlenceli bir geri dönüş. Eğer yapmadıysanız, bu oyunun günde neden bu kadar geri döndüğünü deneyimlemenin sağlam bir yoludur. Her iki durumda da, bu keskin nişancı pencerelerine dikkat edin.