Lolmu Jim, sıfır mantıklı olan oyunlardan biri - ve bu yüzden harika. İnekler, kötü kediler ve duyarlı tuvaletlerle dolu tuhaf seviyelerde patlayan yüksek teknolojili bir takım elbise (çünkü neden olmasın) bir solucan olarak oynuyorsunuz. Kontroller ilk başta biraz kaygan hissediyor, ancak kırbaç ve Jim'in başının atladığında etrafta dolaşma şeklini altıktan sonra aptalca eğlenceli.

Her şey garip 90'ların cazibesini sızdırıyor - sanat tarzı en iyi şekilde brüt ve film müziği aptal, yumuşacık ses efektleriyle dolu. İlk oynadığımda "Ne Heck?" Çok uzun süre çünkü platformları kaçırdım (sakat fiziği suçla). Ama dürüst olmak gerekirse, bu itirazın bir parçası - kaotik, öngörülemez ve kendini hiç ciddiye almaz.

Eğer gece geç saatlerde abur cubur bir tıkırtı sırasında hayal edildiğini hisseden oyunlara giriyorsanız, bu bir klasik.