En iyinin en iyisi: NES'teki Şampiyonluk Karate, aslında bir şeyler öğreniyormuş gibi hissettiren dövüş oyunlarından biridir. 16. sırada başlıyorsunuz - ki, dürüst olalım, tüm bu "eğitim ömrü" konuşmasından sonra yüzüne bir tokat gibi - ama saflara tırmanmak tatmin edici geliyor. 55 hamle sadece gösterişli animasyonlar değil; Bloklarınızı ve tezgahlarınızı gerçekten zaman almanız gerekiyor ya da yüzüne bir eğirme tekme yiyeceksiniz.

Beni şaşırtan şey, eğitim modunun ne kadar önemli olduğuydu. Sadece zirveye doğru düğmeye basamazsınız-savaşçınızın istatistikleri onları nasıl deldiğinize bağlı olarak geliştirir, bu nedenle atlama uygulaması daha sonraki rakipler tarafından harap olmak anlamına gelir. Grafikler, bir NES oyunu için, özellikle savaşçıların her iniş yumrukunu ağır hissettiren bu abartılı staggers ile hitlere tepki verme şekli için garip bir şekilde devam ediyor.

Bu klasik 8 bitlik yolda sarsıntılı, ama burada kazmaya istekliyseniz derinlik var. Sadece 10. sıradan sonra CPU'dan merhamet beklemeyin.