Tamam, bu yüzden Game Boy'daki Berutomo Kurabu, bir şekilde tıknaz pikselleri rahat hissettiren garip küçük mücevherlerden biri. Her karakterin gece geç saatlerde bir doodle seansından çıkmış gibi göründüğü bu küçük, hafif kilometre dışı dünyada başlıyorsunuz-Kinda büyüleyici, tür bir derpy. Beni alan ilk şey müzikti - klasik Tiny Game Boy Sound'a sahip, ama kafanıza yapışan bu garip akılda kalıcı melodilerle.

Oyun basit ama sinsi. İlk başta, Oddball NPC'leriyle (tam anlamıyla yürüyen bir şalgam) konuşmak gibi bir şey gibi geliyor, ancak sonra rastgele ürünler ticareti yaptığınız veya nasıl ilerleme kaydedeceğinizi anladığınız tüm bulmaca katmanı olduğunu anlıyorsunuz. Her zaman açık değil - sadece şekerleme yapmak isteyen bir kediye bir balık vermeye çalışmak için çok uzun süre harcadım - ama bu havanın bir parçası. Unutulmuş bir oyuncak kutusundan kazmak gibi geliyor.

Eğer kendini ciddiye almayan retro şeylere giriyorsanız, bu bir ruh halidir. Sadece elinizi tutmak için bir rehber beklemeyin.