Pekala, bu yüzden Austin Powers: Oh Game Boy Rengi tam olarak beklediğiniz şeydir-sağlam, kamp ve korkunç tek gömleklerle (en iyi şekilde). Shagadelic Londra'da başlıyorsunuz, tavuklardan kaçıyor ve Mojo'yu 1969 gibi topluyorsunuz. Kontroller biraz sert, ama dürüst olmak gerekirse, bu tür bir cazibeye katkıda bulunuyor - çok fazla Martinis'ten sonra Austin gibi.

Seviyeler kısa ve aptalca, rastgele mini oyunlar atıldı (bir dakika lazerden kaçınmak için dans ediyorsunuz, bir sonraki karikatür jaguar kullanıyorsunuz). Film müziği şaşırtıcı derecede akılda kalıcı, ancak bir saat sonra iradenize karşı "Soul Bossa Nova" ı canlandıracaksınız . Derin değil, ama filmleri seviyorsanız, aptalca bir nostalji gezisi. Sadece bir başyapıt beklemeyin - Dr. Evil'in denizaltı üssünün dört renkte işlendiği için.

Açıkçası? Sadece Game Boy'un küçük hoparlörünün "Evet bebeğim!"